Europese en Nederlandse wetgeving bepaalt welke informatie verplicht op etiketten moet staan. Dit borgt dat consumenten een goed doordachte keuze kunnen maken over de producten die ze consumeren.
Verordening 1169/2011
De Europese etiketteringsverordening richt zich vooral op producten die bestemd zijn voor levering aan de consument of aan grote cateraars (restaurants, kantines, scholen, ziekenhuizen en dergelijke). Maar ook wanneer bedrijven producten onderling verhandelen moet bepaalde informatie worden uitgewisseld.
Deze wetgeving regelt onder andere:
- Dat de verplichte voedselinformatie afhankelijk is van het soort verpakking.
- Goed leesbare en onuitwisbare informatie.
- Een minimale lettergrootte.
- Welke aanvullende informatie nodig is als bepaalde vermeldingen worden gedaan of bijzondere ingrediënten zijn gebruikt.
Nederlandse regelgeving
In aanvulling op de Europese Verordening zijn er ook specifieke Nederlandse regels die van toepassing zijn op de etikettering. Bijvoorbeeld:
- Dat de informatie voor producten die in Nederland worden verhandeld in het Nederlands moet worden gegeven.
- Welke informatie bij verpakte en onverpakte levensmiddelen verplicht is.
- Regels voor vermelding van de verkoopprijs en de prijs per meeteenheid.
In dit artikel zetten we de verschillende soorten verpakkingen en de bijbehorende verplichtingen op hoofdlijnen op een rij. Ook vermelden we in welke situaties bijzondere aanvullende vermeldingen verplicht zijn.
In het Dossier etikettering staan artikelen met een korte toelichting op wat de verplichte etiket-informatie inhoudt voor de volgende onderwerpen:
- Officiële benaming
- Nettohoeveelheid
- Prijsaanduiding
- Ingrediëntenlijst en allergenen vermelding
- Houdbaarheidstermijn
- Voedingswaardevermelding
- Naam en adres verantwoordelijke exploitant
- Aanvullende bijzondere vermeldingen
In de Publicatietool Voedselinformatie en aanduiden – onderdeel van het Digitaal Informatiepakket van Foodbase - staat een gedetailleerde toelichting op deze onderwerpen.